خودمراقبتی بیماری ها

خودمراقبتی عملی است که در آن هر فرد از دانش، مهارت، و توان خود به عنوان یک منبع استفاده می‌کند تا به‌ طور مستقل - با تصمیم‌گیری درباره خود و با اتکا به خود - از سلامت خود مراقبت نماید. البته این تصمیم‌گیری می‌تواند شامل مشورت و کسب کمک تخصصی یا غیرتخصصی از دیگران (چه متخصص، چه غیرمتخصص) نیز باشد. اگرچه خود مراقبتی، فعالیتی است که مردم برای تأمین، حفظ و ارتقای سلامت خود انجام می‌دهند؛ ولی گاهی این مراقبت به فرزندان، خانواده، دوستان، همسایگان، هم محلی‌ها و همشهریان آن‌ها نیز گسترش می‌یابد. به هر حال، در تعریف خودمراقبتی، ۵ ویژگی زیر مستتر است:
1. رفتاری داوطلبانه
2. فعالیتی آموخته شده
3. حق و مسئولیتی همگانی برای حفظ سلامت خود، خانواده و نزدیکان
4. بخشی از مراقبت‌های نوزادان، کودکان، نوجوانان و سالمندان
5. مراقبت از بزرگ سالانی که قادر به خود مراقبتی نیستند و نیازمند دریافت مراقبت‌های بهداشتی از ارائه دهندگان خدمات اجتماعی یا بهداشتی خواهند بود.
با توجه به مدل ارتقای سلامت فرد محور، به هنگام مواجهه با یک مشکل بهداشتی و برای حفظ و ارتقای سلامت، ۵ منبع اصلی در اختیار اشخاص است که شامل منابع زیر است:
خود شخص
دیگر افراد عادی
متخصصین
اطلاعات موجود
محیط
خود مراقبتی اولین گام برای حفظ سلامتی بدن، است. برای این که طول عمر بیشتری داشته باشیم باید به طور مستقل از سلامتی خود مراقبت کنیم. خودمراقبتی، گام اول سلامت است. این که یاد بگیریم خودمان از خودمان مراقبت کنیم. بین 65 تا 85% از مراقبت هایی که به سلامت ما منجر می شود، محصول همین خودمراقبتی است؛ یعنی فعالیت هایی که خود یا خانواده برای حفظ یا ارتقای سلامت، پیشگیری از ابتلا به بیماری، درمان بیماری یا کاهش عوارض آن انجام می دهی.

مزایای خودمراقبتی

1) انرژی ما را تجدید می کند
2) استرس ما را کاهش می دهد
3) چشم اندازی نو و احساسی مثبت برای زندگی به ما می بخشد
4) احساس شادی، آرامش و صلح را در ما ایجاد می کند
5) در جسم خود سلامت و تندرستی را حس می کنیم
6) اعتماد به نفس و عزت نفس ما را افزایش می دهد
7) شور و شوق زندگی و انگیزه موفقیت ما را افزایش می دهد

انواع خودمراقبتی

بیشتر انسان ها قسمت عمده جوانی خود را در سلامت کامل سپری می کنند اما همۀ ما گه گاه به بیماری های خفیف و گذرا مبتلا می شویم، گاهی از بیماری های حاد رنج می بریم و گاهی در دوران میان سالی و سال مندی، با بیماری های مزمن دست و پنجه نرم می کنیم. خودمراقبتی در تمام طیف سلامت و بیماری معنی پیدا می کند و مراقبت های بهداشتی در طیفی قرار می گیرند که دامنه اش از خودمراقبتی 100% (مثل مسواک زدن منظم روزانه) تا مراقبت حرفه ای 100% (مثل جراحی اعصاب) متغیر است.

بخشی از ناخوشی های جزیی، بیماری های مزمن و بیماری های حاد، نیازمند مراقبت های پزشکی حرفه ای است و هدف خودمراقبتی این است که بخش حرفه ای مراقبت از این بیماری ها را به حداقل برساند.
انواع خودمراقبتی را می توان در 4 گروه کلی طبقه بندی کرد:
1- خودمراقبتی برای حفظ سلامت
2- خودمراقبتی در بیماری های جزئی
3- خودمراقبتی در بیماری های مزمن
4- خودمراقبتی در بیماریهای حاد

خودمراقبتی برای حفظ سلامت:
بخش عمده سال های از دست رفته عمر در کشور ما به سبب مرگ زودرس و معلولیت ناشی از حوادث، بیماری های روانی و اختلالات رفتاری و همچنین بیماری های قلبی است. کاهش بار این بیماری ها قطعا مستلزم ارتقای سطح آگاهی مردم و تغییر رفتار سلامت آن هاست. منبع اطلاعاتِ بیشتر مردم درحوزه سلامت معمولا نشریات، اینترنت و تلویزیون است؛ این در حالی است که متاسفانه فقط کسر کوچکی از این اطلاعات، مستند و قابل اعتماد هستند. کلینیک خود مراقبتی در بیمارستان جوادالائمه (ع) با هدف ارایه خدمت در زمینه شناسایی و پیشگیری اولیه از بیماری های مزمن دیابت، فشارخون، آموزش تغذیه و رژیم غذایی سالم و همچنین مراقبت های مادر و نوزاد همه روزه به صورت رایگان مطابق جدول زیر، فعال می باشد.

خاطر نشان می سازد کلاس های فوق برای گروه های هدف بیمار و همراهیان وی درنظر گرفته شده است.